Τραϊανός Δέλλας
Ο “κολοσσός” ήταν ένας από τους καλύτερους Έλληνες κεντρικούς αμυντικούς και ταυτόχρονα μια ιδιαίτερα σημαντική προσωπικότητα, στην σύγχρονη ιστορία τόσο της ΑΕΚ, όσο και του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα.
Ο πανύψηλος (με ύψος 1,96 m) αμυντικός γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1976 στην Θεσσαλονίκη κι έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα κατά την περίοδο 1993/1994, με την φανέλα του Άρη Θεσσαλονίκης. Στην συνέχεια δόθηκε δανεικός για δυο χρόνια στον Πανσερραικό και επέστρεψε στον Άρη το 1996. Το 1997 παραχωρήθηκε στην αγγλική Σέφιλντ Γιουνάιτεντ με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε για 2 σεζόν.
Το καλοκαίρι του 1999 ήρθε η ώρα της πρώτης του εμφάνισης (από τις συνολικά τρεις παρουσίες του -ο μοναδικός μέχρι σήμερα ποδοσφαιριστής που έχει πάρει τρεις φορές μεταγραφή στην ομάδα-) στην ΑΕΚ. Ο τότε διοικητικός ηγέτης της ομάδας Δημήτρης Μελισσανίδης (που είχε το μάνατζμεντ της ΠΑΕ) είχε πειστεί για την αξία του ποδοσφαιριστή από τον Βασίλη Δημητριάδη, ο οποίος τον γνώριζε από την κοινή τους παρουσία στην ομάδα του Άρη. Ο Δέλλας είχε αρκετά καλή παρουσία για 2 χρόνια στην ομάδα, αλλά λίγο ο έντονος ανταγωνισμός που υπήρχε στις θέσεις των κεντρικών αμυντικών, λίγο και το γεγονός ότι ο ίδιος προσπαθούσε όλο και περισσότερο να προσαρμοστεί στην θέση του στόπερ (αφού η φυσική του θέση ήταν λίμπερο, αλλά οι περισσότεροι προπονητές άρχισαν να παίζουν όλο και περισσότερο με άμυνα ζώνης πλέον) είχαν σαν αποτέλεσμα να μην φτάσει στα επίπεδα απόδοσης που μπορούσε, βάσει προσόντων. Συνολικά στην πρώτη του παρουσία στην ΑΕΚ είχε 56 συμμετοχές για το πρωτάθλημα πετυχαίνοντας και 4 γκολ. Έδειξε πάντως τα πολύ καλά του στοιχεία, αφού ήταν πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, έξυπνος και ήρεμος παίκτης, με σωστές τοποθετήσεις και πολύ καλή τεχνική (για την θέση που έπαιζε και το ύψος του) με αποτέλεσμα να βοηθάει ακόμα και στην οργάνωση το παιχνιδιού από την άμυνα προς την επίθεση. Από την άλλη, αγωνιστικό του ελάττωμα ήταν η έλλειψη ταχύτητας. Το 2001 οι τότε υπέυθυνοι της ΑΕΚ (Μάκης Ψωμιάδης και Φερνάντο Σάντος) θεωρούν ότι υπάρχει υπερβολικός αριθμός κεντρικών αμυντικών στην ομάδα, και -προς έκπληξη πολλών- αποφασίζουν να τον αφήσουν ελεύθερο.
Η απόφαση αυτή τελικά μάλλον σε καλό του βγαίνει πάντως στην καριέρα του, αφού στην συνέχεια μεταγράφεται στην ιταλική Περούτζια με τα χρώματα της οποίας πραγματοποιεί κάποιες πολύ καλές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα να προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ιταλικών συλλόγων. Τελικά καταλήγει στην Ρόμα το 2002, όπου αγωνίζεται για 3 χρόνια και σταδιακά βελτιώνεται ακόμα περισσότερο, πιάνοντας κατά περιόδους εξαιρετική απόδοση.
Το καλοκάιρι του 2004 είναι η σημαντικότερη εποχή της καριέρας του, αφού συμμετέχει πάρα πολύ ενεργά στο “έπος” του Euro 2004 με την εθνική ομάδα. Ο Ότο Ρεχάγκελ πολύ σοφά επιλέγει άμυνα τριών πίσω (με “βάθος” και με λίμπερο τον Δέλλα) και ο “Τράι”, σε ένα σύστημα που του ταιριάζει “γάντι”, αποτελεί έναν από τους βασικούς στυλοβάτες της εθνικής. Όχι απλά είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες της διοργάνωσης, αλλά πετυχαίνει και το “χρυσό” γκολ στην παράταση του ημιτελικού με την Τσεχία. Εκείνη την περίοδο ο Δέλλας γίνεται πλέον -ως πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική ομάδα- πάρα πολύ γνωστός σε όλη την Ευρώπη.
Σε συλλογικό επίπεδο μένει στην Ρόμα μέχρι το 2005 (έχοντας συνολικά 44 συμμετοχές και 2 γκολ στο “καμπιονάτο”, ενώ έχει συμμετοχές και στο Champions League), αλλά συχνά ταλαιπωρείται και από τραυματισμούς.
Το 2005 έρχεται η ώρα να επιστρέψει στην Ελλάδα και το κάνει και πάλι για την ΑΕΚ (της οποία πλέον πρόεδρος είναι ο Ντέμης Νικολαίδης). Αρχικά δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση, είναι συχνά τραυματίας και συνήθως δεν παίζει καν βασικός. Σταδιακά όμως βελτιώνεται και κατά την περίοδο 2007/2008 κάνει εξαιρετική σεζόν, αποτελώντας (και με την μεγάλη του εμπειρία πλέον) τον ηγέτη της άμυνας. Φτάνει πολύ κοντά να γευτεί την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος με την ΑΕΚ, αλλά η ευκαιρία χάνεται λόγω της “υπόθεσης Βάλνερ” και ο τίτλος πηγαίνει στον Ολυμπιακό. Το καλοκαίρι του 2008 οι διοικούντες την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ αποφασίζουν να τον αφήσουν ελεύθερο, είδηση που προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη ακόμα και από αυτήν της πρώτης του αποχώρησης από την ομάδα.
Συνηθισμένος στα δύσκολα, βρίσκει νέα ποδοσφαιρική “στέγη” στο πρωτάθλημα Κύπρου όπου παίζει για 2 χρόνια στην Ανόρθωση και την βοηθάει μάλιστα πολύ να συμμετάσχει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, σε ομίλους του Champions League.
Το καλοκαίρι του 2010 ο Σταύρος Αδαμίδης τον πείθει να επιστρέψει και να αποτελέσει μαζί με τον Νίκο Λυμπερόπουλο τους ηγέτες της ομάδας που δημιουργείται. Επιστρέφει σε πολύ δύκολες πλέον οικονομικά εποχές για την ομάδα, αλλά είναι πολύ καλός και καταφέρνει -πράγματι- να ηγηθεί με τον Λυμπερόπουλο, της νέας προσπάθειας που γίνεται. Είναι μάλιστα εκ των βασικών πρωταγωνιστών της κατάκτησης του κυπέλλου του 2011, ενώ σκοράρει με κεφαλιά-“ψαράκι” και το κρισιμότατο γκολ στην Τούμπα (το σημαντικότερό του γκολ στην καριέρα του στην ΑΕΚ) στον ημιτελικό της διοργάνωσης (νίκη της ΑΕΚ με 0-1 και πρόκριση στον τελικό κυπέλλου). Στην ΑΕΚ παίζει άλλη μια σεζόν και κλείνει την καριέρα του το καλοκαίρι του 2012.
Συνολικά είχε σε 3 διαφορετικές εποχές παρουσία στην ομάδα της ΑΕΚ και σε 7 (συνολικά) χρόνια είχε 158 συμμετοχές και 10 γκολ για το πρωτάθλημα, διετέλεσε αρχηγός της ομάδας, ενώ κατέκτησε 2 κύπελλα (2000,2011). Με την εθνική ανδρών είχε, γενικά στην πορεία του, 53 συμμετοχές κι 1 γκολ, το ιστορικό του ημιτελικού με την Τσεχία.
Στην προσωπική του ζωή ο Δέλλας είναι παντρεμένος από το 2008 με την γνωστή “σελέμπριτι” (γυμνάστρια/μοντέλο/παρουσιάστρια/τραγουδίστρια) Γωγώ Μαστροκώστα.
Μετά το τέλος της καριέρας του ο Τραιανός Δέλλας έμεινε για λίγο μακρυά από την ΑΕΚ, αφού από τα τέλη της περιόδου 2012/2013 ήταν ο προπονητής της ομάδας. Μετά την πτώχευση της ομάδας και τον υποβιβασμό της στην Football League 2, την οδήγησε με 2 ανόδους σε 2 σεζόν ξανά στην Super League, αλλά στις 20 Οκτωβρίου του 2015 υπέβαλε την παραίτησή του μετά από βαρυά ήττα από τον Ολυμπιακό με 4-0.
