Todor “Toza” Veselinovic / 1987-88

Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1930 στο Νόβι Σαντ της Σερβίας.
Ως ποδοσφαιριστής ξεκίνησε στη τοπική ομάδα και στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Βοϊβοντίνα,Παρτιζάν,στην ιταλική Σαμπντόρια και μετά από περιπλάνηση του σε διάφορες ομάδες,τερμάτισε τη σταδιοδρομία του στο γιουγκοσλάβικο πρωτάθλημα αγωνιζόμενος στην Προλέτερ Ζρένιανιν.
Έπαιζε στο χώρο της επίθεσης και ήταν δεινός γκολτζής,αποτελώντας φόβο και τρόμο για τους αντίπαλους τερματοφύλακες ενώ αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του γιουγκοσλάβικου πρωταθλήματος.
Διετέλεσε μέλος της εθνικής Γιουγκοσλαβίας στα παγκόσμια κύπελλα του 1954 και του 1958(σημείωσε 3 τέρματα),ενώ μετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 σημειώνοντας 4 τέρματα και κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο.

Το 1968-69 αρχίζει τη προπονητική του σταδιοδρομία αναλαμβάνοντας την Αούστρια Κλάγκενφουρτ που έπαιζε στη Μπουντεσλίγκα Αυστρίας και στην οποία είχε υπάρξει ποδοσφαιριστής την περίοδο 1965-67.
Επόμενος προορισμός του η Κολομβία όπου αναλαμβάνει την Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε το 1961 και παραιτείται την άνοιξη του 1971 εξαιτίας διαδοχικών ανεπιτυχών αποτελεσμάτων.

Το 1972 αναλαμβάνει την εθνική Κολομβίας η οποία στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Μόναχο τερματίζει στη 3η θέση του ομίλου της αποκλειόμενη από τη συνέχεια της διοργάνωσης.
Επιστρέφει στη Γιουγκοσλαβία και το 1974-77 καθοδηγεί την Βοϊβοντίνα με την οποία κάνει μια εξαιρετική πρώτη χρονιά φέρνοντας την στη 2η θέση της βαθμολογίας και εξασφαλίζοντας έτσι τη συμμετοχή στο κύπελλο Ουέφα του επόμενου έτους.Η τελευταία χρονιά του στη Βοϊβοντίνα δεν είναι καλή και αποχωρεί από την ομάδα.
Επόμενος σταθμός του και συγκεκριμένα για την περίοδο 1977-1980 είναι ο Ολυμπιακός ο οποίος βρίσκεται σε μία μεταβατική περίοδο.
Ο Βεσελίνοβιτς καλείται να προβεί σε ανανέωση και προωθεί αρκετούς νέους ποδοσφαριστές που στα μελλοντικά χρόνια θα πρωταγωνιστήσουν.
Είναι αρκετά εργατικός και κάνει δουλειά στη φυσική κατάσταση,αλλά κρίνεται ότι δεν μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω και ότι δεν έχει κάνει ιδιαίτερα καλές μεταγραφικές επιλογές,έτσι τον Ιανουάριο του 1980 και μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα παύει η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό.
Αμέσως μετά υπογράφει στον Απόλλωνα Αθηνών στον οποίο μένει επί ενάμιση χρόνο και επιτυγχάνει μαζί του μία αρκετά καλή πορεία στο πρωτάθλημα.
Το καλοκαίρι του 1981 έχει ένα βραχύβιο πέρασμα από την ισπανική Λεβάντε εκ της οποίας αποχωρεί προτού αρχίσει το πρωτάθλημα εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων.
Το 1982 αναλαμβάνει καθήκοντα προπονητή στην εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας την οποία οδηγεί στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1984 όπου ηττάται σε όλους τους αγώνες και έτσι παραιτείται.

Την περίοδο 1984-85 αναλαμβάνει τη τεχνική ηγεσία της Φενερμπαχτσέ με την οποία κατακτά και το πρωτάθλημα.
Τον Οκτώβριο του 1985 επιστρέφει στον πάγκο του Απόλλωνα της Αθήνας ωστόσο λίγους μήνες αργότερα αποχωρεί και εργάζεται στην ιταλική Κατατζάρο η οποία αγωνίζεται στη Β’κατηγορία Ιταλίας.
Την περίοδο 1986-87 διατελεί προπονητής του νεοφώτιστου στην Α’Εθνική Διαγόρα Ρόδου και εξασφαλίζει την παραμονή του στη κατηγορία.
Το 1987 και μετά από μία πολύ κακή χρονιά στην οποία η ΑΕΚ τερμάτισε στην 7η θέση,η διοίκηση της αναζητεί έναν ξένο προπονητή που να είναι όμως και γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας και έτσι επιλέγεται ο Τόζα Βεσελίνοβιτς.
Ο ίδιος από την αρχή αξιολογεί θετικά το δυναμικό της ΑΕΚ και θέτει ως στόχο το πρωτάθλημα και όντως,η ΑΕΚ παρουσιάζεται ως ένα καλώς δουλεμένο σύνολο και αρκετά δυνατή,ιδίως στην έδρα της με αποτέλεσμα να κάνει πορεία πρωταθλητισμού τερματίζοντας τελικώς στη 2η θέση του πρωταθλήματος.
Το καλοκαίρι του ’88 ο Βεσελίνοβιτς επιστρέφει στην Τουρκία και καθοδηγεί τη διετία 1988-90 την Φενερμπαχτσέ με την οποία κατακτά το πρωτάθλημα του 1989 και τερματίζει στη 2η θέση το 1990.
Το 1990-91 εργάζεται στη Γκαζιάντεσπορ που είναι νεοφώτιστη στην Α’κατηγορία Τουρκίας με την οποία τερματίζει μία θέση πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Ακολουθεί ένα σύντομο πέρασμα από την Μπακιρκόισπορ(Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1991) και τον Ιανουάριο του 1992 επιστρέφει για λίγους μήνες στην Ελλάδα,ως προπονητής του Πανσερραϊκού.
Την περίοδο 1992-93 εργάζεται ξανά στη Τουρκία,στη Καρσιγιάκα,ομάδα που είναι νεοφώτιστη της Α’κατηγορίας Τουρκίας.
Το 1997 και στο μέσο της περιόδου ηγείται για τρίτη φορά της Φενερμπαχτσέ στη θέση του απολυθέντος Λαζαρόνι και την οδηγεί στη τρίτη θέση εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο κύπελλο Ουέφα της επόμενης περιόδου και χάνοντας μόλις για 1 βαθμό τη 2η θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λίγκ.
Η επόμενη ομάδα που εργάζεται ο Βεσελίνοβιτς είναι η Ελλάδα και ο Εθνικός Πειραιώς για την περίοδο 1997-98 και εκεί ουσιαστικά ολοκληρώνεται η θητεία του ως προπονητή.

Μια γενικότερη κρίση για την προπονητική παρουσία του γιουγκοσλάβου προπονητή είναι πως υπήρξε αρκετά εργατικός,μεθοδικός,με ανάδειξη ποδοσφαιριστών ενώ στις ομάδες του προσέδιδε κινητικότητα,άριστη φυσική κατάσταση και ενίοτε πολύ καλή επιθετικότητα.
Γενικότερα,επιτέλεσε σοβαρό έργο τόσο σε ομάδες πρωταθλητισμού όσο και σε ομάδες που κινδύνευαν με υποβιβασμό ή ήταν μικρομεσαίες.

Ο Τόζα Βεσελίνοβιτς άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 17 Μαΐου 2017 μετά από  νοσηλεία δύο εβδομάδων σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.