Μπάμπης Ιντζόγλου – (1976/1980)

Ο Μπάμπης Ιντζόγλου γεννήθηκε την Πρωταπριλιά του 1949 στη Νίκαια και όπως προδίδει το επώνυμο του είχε προσφυγικές ρίζες.
Άρχισε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία στις μικρές ομάδες της ομάδας της γειτονιάς του, του Ιωνικού Νικαίας αγωνιζόμενος στις θέσεις της άμυνας. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα της Νίκαιας δεν πέρασαν απαρατήρητες και του άνοιξαν την πόρτα των Εθνικών ομάδων Ελπίδων και Νέων.
Ήταν στέλεχος της Εθνικής Ελπίδων όταν αυτή συγκροτήθηκε για πρώτη φορά το 1968 με σκοπό τη συμμετοχή στο 1ο Βαλκανικό Κύπελλο Ελπίδων που διεξήχθη στο Καυταντζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε στην βασική ενδεκάδα της ομάδας με συμπαίκτες όπως οι Καραφέσκος, Φυλακούρης, Σαράφης, Κούδας, Κρητικόπουλος κ.ά. στον παρθενικό της αγώνα απέναντι στην αντίστοιχη της Τουρκίας (0-0). Την ίδια χρονιά ήταν βασικό στέλεχος στην ενδεκάδα της Εθνικής Νέων που συμμετείχε στην Τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων που διεξήχθη στη Γαλλία.
Το καλοκαίρι του 1968 μεταγράφηκε στον Πανιώνιο, όπου αγωνιζόταν ήδη ο κατά 4 χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του Θανάσης. Οι αδελφοί Ιντζόγλου αγωνίστηκαν μαζί στην ομάδα της Νέας Σμύρνης, ο μεν Θανάσης σαν κεντρικός επιθετικός ο δε Μπάμπης σαν κεντρικός αμυντικός μέχρι το καλοκαίρι του 1976. Ο Μπάμπης Ιντζόγλου στην διάρκεια των 8 ετών που φόρεσε την φανέλλα του Πανιωνίου συμπλήρωσε 228 συμμετοχές στις οποίες σημείωσε και 27 γκολ ενώ ήταν βασικό στέλεχος στην κυανέρυθρη ενδεκάδα που τερμάτισε στη δεύτερη θέση του Πρωταθλήματος της περιόδου 1970-71 πίσω από την ΑΕΚ και κατόπιν κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο του 1971.
Οι άριστες αμυντικές ικανότητες του με εξειδίκευση στην εξουδετέρωση επικίνδυνων αντιπάλων με ασφυκτικό μαρκάρισμα, καθώς και η “επαφή” που έδειχνε να έχει με το σκοράρισμα “δημιούργησαν” στα μάτια του Φράντισεκ Φάντρονκ τον ιδανικό μοντέρνο οπισθοφύλακα που ζητούσε για την στελέχωση της μεγάλης ομάδας της ΑΕΚ του 1976-77. Έτσι, μαζί με τον Θωμά Μαύρο, μεταγράφηκε στην ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου το καλοκαίρι του 1976. Ο Φάντρονκ σε μια από τις συνηθισμένες διορατικές κινήσεις του που προκαλούσαν μεταθέσεις ποδοσφαιριστών, τοποθέτησε τον Ιντζόγλου στο αριστερό άκρο της άμυνας όπου πραγματικά μεγαλούργησε. Με καλή τεχνική κατάρτιση όταν η μπάλα ήταν στο έδαφος και προικισμένος με την εμπειρία των χρόνων συμμετοχής σαν στόπερ, όταν το παιγνίδι ήταν στον αέρα, έγινε αναντικατάστατος στην αριστερή πλευρά της κιτρινόμαυρης άμυνας συμμετέχοντας στην πορεία της ομάδας μέχρι τον Ημιτελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1976-77 και κατακτώντας μαζί της το Ντάμπλ της περιόδου 1977-78 και το Πρωτάθλημα της περιόδου 1978-79.
Ντεμπουτάρισε με την φανέλλα της ΑΕΚ στις 3/10/1976 στην εντός έδρας νίκη της Ένωσης με 2-0 επί της προηγούμενης ομάδας του, του Πανιωνίου. Μέχρι το καλοκαίρι του 1980, όταν και έφυγε από την ΑΕΚ συμπλήρωσε 93 συμμετοχές με 2 γκολ στο Πρωτάθλημα, 13 συμμετοχές σε αγώνες για το Κύπελλο Ελλάδας ενώ είχε και 15 συμμετοχές σε αγώνες Ευρωπαϊκών Κυπέλλων. Στις 4/5/1980 στην εκτός έδρας νίκη με 1-3 επί της Λάρισας στο Αλκαζάρ, ο Μπάμπης Ιντζόγλου φόρεσε για τελευταία φορά την κιτρινόμαυρη φανέλλα.
Ακολούθησε η μετακίνηση του στον Διαγόρα Ρόδου και στην Β’ Εθνική μέχρι και το τέλος της περιόδου 1982-83. Κατά την διάρκεια της σαιζόν 1983-84 αγωνίστηκε στην Γ’ Εθνική με την ομάδα από την οποία ξεκίνησε, τον Ιωνικό Νικαίας και το καλοκαίρι του 1984 εγκατέλειψε την ενεργό δράση.
Με την φανέλλα της Εθνικής Ανδρών χρίστηκε εννέα φορές διεθνής. Η πρώτη διεθνής συμμετοχή του ήταν σε ηλικία 20 ετών, στις 4/5/1969, στον ισόπαλο 2-2 εκτός έδρας αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Πορτογαλία. Ήταν άτυχος και αντικαταστάθηκε στο 24΄ λόγω τραυματισμού. Τελευταία του εμφάνιση με την φανέλλα με το εθνόσημο στις 23/3/1977 στην εκτός έδρας ήττα με 4-0 από την Τσεχοσλοβακία σε φιλικό αγώνα, στον οποίο αγωνίστηκε ως το 77΄.
Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση δεν ασχολήθηκε από οποιαδήποτε θέση με τον χώρο του ποδοσφαίρου, εργαζόμενος ως ιδιωτικός υπάλληλος σε μεγάλη εταιρία ηλεκτρολογικού υλικού.
Το επώνυμο του ακούστηκε ξανά στο Ενωσίτικο περιβάλλον όταν ο γιός του Λευτέρης, που ασχολήθηκε επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, εντάχθηκε στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2010 προερχόμενος από τον Βύζαντα Μεγάρων. Δυστυχώς το γνωστό ρητό σχετικά με την “μηλιά” και το “μήλο” δεν επαληθεύθηκε στην περίπτωση του μικρού Ιντζόγλου που αποχώρησε από την ΑΕΚ χωρίς να καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του.