Δημήτρης Παπαδόπουλος – (1980/1981)

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις 1 Μαρτίου 1950 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Οι γονείς του ήταν Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Σε ηλικία 10 ετών εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής του Εργοτέλη και ύστερα από 4 χρόνια εντάχθηκε στην Α’ ομάδα του συλλόγου που τότε αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική. Πρώτο του επίσημο ματς εναντίον του ΟΦΗ για το Κύπελλο Ελλάδας. Αριστεροπόδαρος, με τρομερή αίσθηση του γκολ δε άργησε να αναδειχθεί στον κορυφαίο επιθετικό της ομάδας.
Το 1967 μεταγράφηκε στον ΟΦΗ μαζί με άλλους 5 συμπαίκτες του από τον Εργοτέλη. Οι μεταγραφές αυτές έγιναν με σχεδόν «πραξικοπηματικό» τρόπο υπακούοντας στην θέληση του δικτατορικού καθεστώτος να δημιουργηθεί στο νησί μία ισχυρή και ανταγωνιστική ομάδα. Η … «κακή» φήμη του Εργοτέλη ως «ομάδα της Αριστεράς» συνετέλεσε –για ευνόητους λόγους- στην αποδυνάμωση του. Με την σύμπραξη και του Δημήτρη Παπαδόπουλου ο ΟΦΗ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική το 1968. Ακολούθησε πτώση της ομάδας ξανά στη Β’ Εθνική και την περίοδο 1975-76 ανεβαίνει ξανά στην Α’ Εθνική με πρώτο σκόρερ τον Δημήτρη Παπαδόπουλο με 23 γκολ. Στην πρώτη σεζόν στην Α’ Εθνική (1976-77) αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ μαζί με τον Θανάση Ιντζόγλου με 22 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1980 ο Λουκάς Μπάρλος εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ο Παπαδόπουλος έμεινε ελεύθερος από τον ΟΦΗ τον φέρνει στην ΑΕΚ ως προσωπική του επιλογή. Ο Παπαδόπουλος συμφωνεί αμέσως βλέποντας στην φανέλα της ΑΕΚ την εκπροσώπηση του Προσφυγικού Ελληνισμού τιμώντας τους Μικρασιάτες γονείς του και τον διωγμό τους από την πατρογονική γη το 1922. Η διεκδίκηση μιας θέσης στην τότε επίθεση της ΑΕΚ με Μαύρο, Μπάγεβιτς ισοδυναμούσε με άθλο κι έτσι ο ήδη 31χρονος  Δημήτρης Παπαδόπουλος αρκέστηκε σε 9 μόλις συμμετοχές με την Κιτρινόμαυρη Φανέλα χωρίς να καταφέρει να πετύχει κάποιο γκολ. Στο τέλος της σεζόν 1980-81 ζήτησε να αποδεσμευθεί και να επιστρέψει στην Κρήτη καθώς έληγε η απόσπαση του από τον ΟΤΕ όπου εργαζόταν και η εργασία της συζύγου του στην «Ολυμπιακή» του Ηρακλείου καθιστούσε προβληματική την οικογενειακή ζωή των ιδίων καθώς και των δύο παιδιών τους.
Επιστρέφοντας στην Κρήτη αντιμετώπισε την ψυχρή στάση των υπευθύνων του «Ομίλου» που παρέμεναν χολωμένοι από την φυγή του στην ΑΕΚ. Έτσι κατέληξε στον Ηρόδοτο, την ομάδα της προσφυγικής Νέας Αλικαρνασσού με την οποία αγωνίστηκε για δύο σεζόν στη Β’ Εθνική σκοράροντας 30 γκολ. Το 1983 εγκατέλειψε την ενεργό δράση και ασχολήθηκε με την προπονητική.

Διετέλεσε προπονητής στον Εργοτέλη και αργότερα ασχολήθηκε με τις ακαδημίες τόσο του ΟΦΗ όσο και του Εργοτέλη μέχρι το 2006 όταν και δημιούργησε τις δικές του ακαδημίες ποδοσφαίρου στο Ηράκλειο. Από τα χέρια του στις ακαδημίες του ΟΦΗ βγήκαν παίκτες όπως ο Μαχλάς, ο Σαμαράς, ο Δερμιτζάκης κ.α.

Το 1978 κλήθηκε από τον Αλκέτα Παναγούλια στην Εθνική ομάδα. Αγωνίστηκε σε ένα ματς με τη Βουλγαρία στη Θεσσαλονίκη για το Βαλκανικό Κύπελλο και αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία συμμετοχή του με το εθνόσημο. Ήταν  στην αποστολή και στο επόμενο παιχνίδι με τη Γιουγκοσλαβία, αλλά έμεινε στον πάγκο. Στην Εθνική Ομάδα ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έπεσε θύμα της δυσκολίας που κυριαρχούσε τότε για καθιέρωση στην Εθνική παικτών από επαρχιακές ομάδες.

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος χτυπήθηκε από την επάρατη νόσο και έδωσε γενναία μάχη για τη ζωή του. Αν και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι τον Οκτώβριο του 2019, νικήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020 και έφυγε από τη ζωή στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ….