Γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1961 στην Ερέτρια και αγωνιζόταν στις θέσεις του κεντρικού αμυντικού. Το 1986 (κι έχοντας ξεχωρίσει με τις φανέλες της Ρόδου και του Εθνικού Πειραιώς) παίρνει μεταγραφή για την ΑΕΚ. Στην “Ένωση” βρέθηκε για 6 χρόνια αποτελώντας άλλες χρονιές βασικό (στο πλευρό του Στέλιου Μανωλά) κι άλλες αναπληρωματικό ποδοσφαιριστή. Είχε αρκετά μεγάλη συμμετοχή στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της σεζόν 1988/1989 (αγωνίστηκε σε 16 αγώνες πρωταθλήματος) και πολύ μικρότερη συμμετοχή στην κατάκτηση του τίτλου για την περίοδο 1991/1992 (ήταν αναπληρωματικός πλέον και κατέγραψε μόλις μια συμμετοχή για το πρωτάθλημα). Υψηλόσωμος και δυνατός κεντρικός αμυντικός, μπορεί να χαρακτηριστεί και ως “παίκτης των προπονητών” αφού ήταν φιλότιμος και άκουγε τις εντολές τους (είχε εξαιρετική συνεργασία κυρίως με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς), αλλά από πλευράς ποιότητας λίγα πράγματα τελικά. Ήταν και επιρρεπής σε “γκάφες” όπως για παράδειγμα το αυτογκόλ σε αγώνα με την Βέροια στις 27/3/1988 στο 12ο δευτερόλεπτο(!), σε μια ήττα με 1-0 εκτός έδρας που απομάκρυνε την ΑΕΚ από την πρωτοπόρο Λάρισα. Επίσης πολύ κακό παιχνίδι είχε κάνει (ως αμυντικός χαφ, σε μια λανθασμένη όπως αποδείχτηκε έμπνευση Μπάγεβιτς) στην πρεμιέρα της σεζόν 1991/1992, στο παιχνίδι ΟΣΦΠ-ΑΕΚ 4-2. Δεν έλειψαν πάντως και τα πολύ καλά παιχνίδια, κυρίως κατά την διετία 1987/1989. Αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα σε 95 παιχνίδια πρωταθλήματος (3 γκολ), 13 παιχνίδια κυπέλλου (1 γκολ) και σε 3 ευρωπαικά ματς. Με την ΑΕΚ κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1989 και του 1992, το Σούπερ Καπ του 1989 και το Λιγκ Καπ του 1990.
Μετά την ΑΕΚ επέστρεψε για μια σεζόν στον Εθνικό Πειραιώς (1992/1993) πριν κλείσει την καριέρα του. Είχε συνολικά και 3 συμμετοχές με την εθνική ομάδα των ανδρών.
Μετά το τέλος της καριέρας του δημιούργησε ακαδημίες ποδοσφαίρου στο Μαρούσι, ενώ ταυτόχρονα (κι ενώ απέκτησε και δίπλωμα προπονητή) ασχολήθηκε και με την προπονητική σε ερασιτεχνικό πάντως επίπεδο. Συμμετέχει κατά καιρούς και σε εκδηλώσεις των βετεράνων της ΑΕΚ.