ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1998/99
Πρόεδροι: Παντελής (Λάκης) Νικολάου – Δημήτριος Μελισσανίδης

Προπονητές: Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς (Dragoslav Stepanovic) (1η σεζόν) (1η έως 7η αγωνιστική) – Δημήτρης (Τάκης) Καραγκιοζόπουλος (υπηρεσιακός) (8η έως 10η αγωνιστική) – Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin) (11η έως 34η αγωνιστική)

Τερματοφύλακες: Ηλίας Ατματσίδης – Διονύσης Χιώτης – Βασίλης Καραγιάννης – Χρυσόστομος Μιχαηλίδης

Αμυντικοί: Μιχάλης Κασάπης – Νίκος Κωστένογλου – Γιάννης Καλιτζάκης – Χάρης Κοπιτσής – Μιχάλης Καψής – Μπόμπαν Μπαμπούνσκι – Βαγγέλης Κεφαλάς – Άλβιν Τσέκολι – Βάιος Καραγιάννης

Μέσοι: Τόνι Σαβέφσκι – Χρήστος Μαλαδένης – Άρναρ Γκρέταρσον – Ευρυπίδης Κατσαβός – Κέλβιν Σέμπουε – Μάνθος Πλατάκης – Ίλιαν Ίλιεφ – Αλμπέρτο Μέντεζ – Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς – Άκης Ζήκος – Βασίλης Λάκης – Δημήτρης Μάρκος – Γιώργος Πάσιος

Επιθετικοί: Ντέμης Νικολαίδης – Ντανιέλ Μπατίστα – Κρίστοφερ Ρε – Ηλίας Αναστασάκος – Γιώργος Δώνης – Πάρης Ζουμπούλης

Α.Ε.Κ. και Παρτίζαν παρατεταγμενες στο κέντρο του Stadion Partizana

Το Κόσσοβο αποτελεί μια αμφισβητούμενη περιοχή, ο πληθυσμός του μόλις ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 92% αποτελούν Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 8% αποτελούν Σέρβοι, Τούρκοι, σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι, Ρομά και άλλοι. Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν σε μια χώρα υπάρχει τόσο μεγάλη διασπορά εθνοτήτων, δεν αργούν να δημιουργηθούν τριβές και συγκρούσεις, να αμφισβητηθούν κυριαρχίες και στο τέλος να οδηγηθούμε σε ένοπλες συρράξεις. Δυστυχώς οι Μεγάλες Δυνάμεις, έχει αποδειχθεί ότι σπάνια χάνουν ευκαιρίες να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα σε ξένα εδάφη και όταν εμφανίζονται περιπτώσεις όπως αυτή του Κοσσυφοπεδίου, σχεδόν πάντα η κατάληξη είναι η ίδια: Ανθρώπινο αίμα. Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών ήταν η άρνηση του Μιλόσεβιτς να αποδεχθεί την ξένη στρατιωτική παρουσία στο Κόσσοβο, υπό τους όρους που έθεσε η διεθνής κοινότητα, στη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας. Στην ουσία, όπως παραδέχτηκαν αργότερα και πολλοί Αμερικανοί διπλωμάτες, η απόφαση είχε ληφθεί πολύ πιο νωρίς και γι’ αυτό οι ΗΠΑ επέβαλαν τέτοιους όρους στο Ραμπουγιέ, που ήταν αδύνατο να τους αποδεχθεί ο Μιλόσεβιτς.

Το πανό με το μήνυμα ειρήνης που θέλησαν να εκφράσουν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων

Την 24η Μαρτίου, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι που είχαν εκτοξευτεί από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία. Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων. Οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Κατά τη διάρκεια των έντεκα εβδομάδων -όσο διήρκεσαν- πραγματοποιήθηκαν 2300 αεροπορικές επιδρομές και χρησιμοποιήθηκαν 1130 πολεμικά αεροσκάφη. Από τα αεροσκάφη εκτοξεύτηκαν συνολικά 420.000 βλήματα, πύραυλοι και βόμβες, ενώ από τα πλοία στην Αδριατική 1300 πύραυλοι τύπου Κρούζ (Cruise). Το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησε επίσης 37.000 βόμβες διασποράς που προκάλεσαν τους περισσότερους θανάτους μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, όπως επίσης και βλήματα, τα οποία στην κεφαλή έφεραν απεμπλουτισμένο ουράνιο, που αποτελεί ραδιενεργό υλικό. Οι απώλειες σε ανθρώπινα θύματα ποτέ δεν έχουν εξακριβωθεί. Η κυβέρνηση της Σερβίας υπολογίζει ότι κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών σκοτώθηκαν 2500 άνθρωποι, ενώ τραυματίστηκαν 12.500, μεταξύ των οποίων 2700 παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές, ωστόσο, που καταμετρούν και τα θύματα των βομβαρδισμών στο Κόσσοβο, όπου η σερβική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση, αναφέρουν ότι οι νεκροί είναι περίπου 4000. Η Ελλάδα αν και μέλος του ΝΑΤΟ δεν συμμετείχε στους βομβαρδισμούς. Σύμφωνα με πολλούς η παραδοσιακή φιλία ελληνικού και σέρβικου λαού, θα ήταν μέγιστος αποτρεπτικός παράγοντας για κάτι τέτοιο.

Ο χαιρετισμός των ποδοσφαιριστών της Παρτίζαν στους συναδέλφους τους της Α.Ε.Κ. οι οποίοι αψήφισαν τους βομβαρδισμούς και ταξίδεψαν στο Βελιγράδι

Τη φιλία αυτή, κλήθηκε από τη μοίρα να εκφράσει και να συμβολίσει η ΑΕΚ. Η ΑΕΚ, το δημιούργημα των προσφύγων. Η ΑΕΚ, που ταυτίστηκε με την διαχρονικά μελανότερη σελίδα του ελληνισμού. Η ΑΕΚ των αναμνήσεων και της νοσταλγίας. Κανείς δεν ήταν καταλληλότερος από την ΑΕΚ. Διότι προκειμένου μια ομάδα να καταστεί συμβολική, δεν αρκεί μόνο να διαθέτει ανάλογες καταβολές, αξίες και αρχές. Μαζί με όλα αυτά απαιτείται και η κατάλληλη δυναμική. Και όλα τα παραπάνω, στην Ελλάδα τα διαθέτει μόνον η ΑΕΚ. Εμπνευστής του θρυλικού εκείνου ταξιδιού υπήρξε ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ενός ταξιδιού, μιας αποστολής που δεν έδωσε στην ΑΕΚ ακόμα ένα πρωτάθλημα, έκανε όμως τους όπου Γης ενωσίτες να έχουν έναν ακόμη λόγο να αισθάνονται υπερήφανοι. Σχεδόν κάθε ομάδα στον κόσμο, κάπως, κάπου… μέσω ενός συνθήματος, ενός κειμένου ακόμα και μέσω μιας απλής παραχάραξης της ιστορίας, θα ισχυριστεί για τον εαυτό της ότι είναι «πολλά περισσότερα από μία ποδοσφαιρική ομάδα». Αρκετές ομάδες και οπαδοί αυτών ισχυρίζονται ότι ο σύλλογός τους αποτελεί Ιδέα. Βαρύγδουπες έννοιες που με τόση ευκολία αποδίδονται αλλά παραμένουν επιφανειακές. Όσο ένα εξαιρετικό τμήμα μάρκετινγκ, ένα ακόμη αμφιλεγόμενο πρωτάθλημα, ένας ανόητος, θλιβερός και αστείος τοπικισμός. Αυτό το «πολλά περισσότερα…» εκεί το βασίζουν οι πιο πολλοί. Η ΑΕΚ όμως έχει να το βασίσει και σε ζητήματα ουσίας. Σε γεγονότα που έγραψαν και δεν ξεγράφουν ποτέ. Πλάι στον συμβολισμό και την καταγωγή, μαζί με όσα είναι εδώ για να θυμίζουν τις Χαμένες Πατρίδες του ελληνισμού, η ΑΕΚ από τη Μ. Τετάρτη του 1999, έχει να λέει ότι είναι κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική ομάδα. Η ΑΕΚ που έγινε άγγελος ειρήνης και ανθρωπισμού. Η ΑΕΚ που δεν υπέκυψε στις απειλές του ΝΑΤΟ. Η ΑΕΚ που ταξίδεψε για να μεταδώσει μήνυμα φιλίας και συμπαράστασης σε έναν λαό που βγήκε από τα καταφύγια για να υποδεχτεί την ΑΕΚ και τους ανθρώπους της όπως τους άξιζε.
Άλλοι έχουν να επικαλούνται πολλά πρωταθλήματα, άλλοι έχουν να κοιτάζουν με υπερηφάνεια το κασκόλ της ομάδας τους δεμένο στον καθρέφτη του πούλμαν, να κυματίζει στους δρόμους του βομβαρδισμένου Βελιγραδίου υπό τους ήχους του Ederlezi, λίγες μέρες πριν τη Σέρβικη γιορτή του Αγίου Γεωργίου.

Το παιχνίδι δεν ολοκληρώθηκε, αφού οι Σέρβοι φίλαθλοι εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο για να γίνουν “ένα” με τους ποδοσφαιρστές

Το όνομα της ομάδας που είχε την τιμή να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ εκείνο το μεσημέρι είναι Παρτιζάν. Πολύ δύσκολα ανθρώπινος νους θα συλλάβει τη μικρότητα, την αχαριστία και την ταπεινότητα που χαρακτηρίζει τους φίλους αυτής της ομάδας. Η μοίρα τα έφερε έτσι, ώστε 12 χρόνια μετά το φιλικό ματς στο Βελιγράδι, η ΑΕΚ μέσω του τμήματος Χάντμπολ να φιλοξενηθεί ξανά εκεί για επίσημο αγώνα αυτή τη φορά, στα πλαίσια ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Την ημέρα εκείνη οι Σέρβοι ξέχασαν ποια είναι η ΑΕΚ και τι έκανε γι αυτούς. Ξέχασαν ποιος αψήφισε με κίνδυνο ζωής τις βόμβες και τους πυραύλους για να συμπαρασταθεί σε έναν ολόκληρο λαό. Προφανώς για τους οπαδούς της Παρτιζάν, πιο σημαντική είναι η Χαλκιδική.
Τα παραπάνω φυσικά δεν στέκονται ικανά να μειώσουν ούτε στο ελάχιστο το μεγαλείο της ΑΕΚ και των ανθρώπων που την ακολούθησαν τον Απρίλη του 1999 στο Βελιγράδι.
Η ομάδα:
ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσιδης (29’ Μιχαηλιδης, 40’ Κουρκουνας(του Απόλλωνα), Κοπιτσης (40’ Κωστενογλου), Μπαμπουνσκι, Μιλοβανοβιτς (42’ Καψης), Τσεκολι (45’ Ζηκος), Κατσαβος, Σαβεβσκι (32’ Κασαπης), Μαλαδενης, Καλιτζακης, Ζουμπουλης, Νικολαΐδης.
Οι οπαδοί:
Ζουζουλής Παναγιώτης, Μαρής Μάριος, Χριστογιάννης Στέφανος, Ζιαμπάρας Κώστας, Σταμούλης Aγγελος, Ζούμπας Γιάννης, Τσιάμος Στέφανος, Βελνίδης Γιάννης, Καραγιαννόπουλος Παρασκευάς, Δρόλιας Οδυσσέας, Μερτσανίδης Δημήτρης, Πλούμπης Νικόλαος, Αθανασόπουλος Κώστας, Βασιλόπουλος Γιάννης, Χατζηγεωργίου Δημήτρης, Τασσόπουλος Τάσος, Γιαννούλης Νίκος, Εμανουηλίδης Μανώλης, Μπόλος Λάσκαρης, Κωνσταντούλας Δημήτρης, Κλαδάκης Δημήτρης, Αδαμίδης Παναγιώτης, Χατζής Χρήστος, Παπαχατζής Δημήτρης, Μαλίτσος Ανδρέας, Μυκονιός Μάριος, Βρέττας Βασίλης, Πάσχος Φώτης, Παπαβασιλείου Σταμάτης, Μίχος Δημήτρης, Βελάδης Νίκος Τσαμαδιάς Γιώργος, Τασσόπουλος Χρήστος, Σταθόπουλος Θανάσης, Νάτσιος Δημήτρης, Λέλος Κώστας, Τερζής Παναγιώτης, Καραλής Δημήτρης, Μάτσας Τρύφων, Χουβαρδάς Αβραάμ, Σιδεριάδης Παναγιώτης, Λεοντίου Κώστας, Καλαματιανός Κώστας, Σταυρακάκης Μανώλης, Παπαδόπουλος Πρόδρομος, Δουράκος Κώστας, Μπόχλος Βαγγέλης.

Αναμνηστικά από το παιχνίδι κοσμούν ακόμη και σήμερα το μουσείο της Παρτίζαν

Ντράγκαν Σάκοτα: “Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση όταν είδα τους συμπατριώτες μου να φωνάζουν συνθήματα ευγνωμοσύνης προς τον ελληνικό λαό και την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ αξίζει το Νόμπελ ειρήνης”.

Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς: “Με κάνατε υπερήφανο για ακόμα μια φορά που φόρεσα τη φανέλα της ΑΕΚ”.

Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς (προπονητής τότε της Παρτιζάν): “Είμαι πολύ συγκινημένος. Οι Έλληνες είναι φίλοι μας, αλλά από σήμερα είναι αδέλφια μας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτό που έκανε η ΑΕΚ”.

Ιλια Ίβιτς (ποδοσφαιριστής τότε του Ολυμπιακού): “Ήθελα και εγώ να πάω στο Βελιγράδι, αλλά δεν μπορούσα λόγω υποχρεώσεων. Μπράβο στην ΑΕΚ για αυτή την ειρηνική της αποστολή. Η ΑΕΚ είναι μεγάλη ομάδα και οι άνθρωποι της σκέφτονται σωστά”.

Λευτέρης Παπαδόπουλος (ποιητής-δημοσιογράφος): “Η ΑΕΚ έχει παράδοση σε τέτοιους αγώνες. Οι Σέρβοι περνούν δύσκολες ώρες και οι “ενωσίτες” έχουν επιπλέον λόγους να τους καταλαβαίνουν και να νιώθουν αλληλεγγύη. Η ΑΕΚ δημιουργήθηκε από πρόσφυγες”.

Γιώργος Κατσιφάρας: “Πρόκειται για μια αξιέπαινη πρωτοβουλία της ΑΕΚ. Ενα παράδειγμα από την Αρχαία Ελλάδα”.

Μανώλης Γλέζος: “Μετά το 40′-41′, πρώτη φορά οι Έλληνες ομόθυμα στο πλευρό ενός λαού. Έχω γίνει πλέον φανατικός οπαδός της ΑΕΚ”.

Δημήτρης Μελισσανίδης: “Είμαι συγκινημένος. Αυτά που ζω είναι δύσκολο να περιγραφούν με ακρίβεια. Ολη η Γιουγκοσλαβία άνοιξε την αγκαλιά της και μας υποδέχθηκε με τη φράση “Είσαστε αδέλφια μας”. Εκλαιγαν στους δρόμους ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Μου έκαναν εντύπωση τα παιδιά. Βγήκαν από τα καταφύγια και ήρθαν στο γήπεδο. Μας ζητούσαν σημαίες της ΑΕΚ, μας έσφιγγαν τα χέρια, έκλαιγαν, μας έλεγαν ότι έγιναν οπαδοί της ΑΕΚ. Σίγουρα η ΑΕΚ έδωσε την ψυχή της, ένωσε τους χτύπους της καρδιάς της με τους δοκιμαζόμενους φίλους μας Γιουγκοσλάβους. Ηταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε”.

---

Η Παρουσία στην Ευρώπη

ΚΥΠΕΛΛΟ ΟΥΕΦΑ 1998/99 – Β’ Προκριματικός Γύρος

Παρά την καλή κλήρωση και την υπέρμετρη αισιοδοξία, η ΑΕΚ γλύτωσε πραγματικά από το κάζο της δεκαετίας στη Βουδαπέστη απέναντι στην Φερεντσβάρος. Η ομάδα του Στεπάνοβιτς ξεκίνησε πάρα πολύ νευρικά και παρασύρθηκε από το φρενήρη ρυθμό των Μαγυάρων, ευρισκόμενη πίσω στο σκορ από το πρώτο δεκάλεπτο. Μάταια περίμενε κανείς την αντίδραση της ομάδας, η οποία ακόμη “ψαχνόταν” και όπως αποδείχτηκε άργησε πάρα πολύ να συνέλθει στη σεζόν. Οι Ούγγροι πετυχαίνουν και δεύτερο γκολ στο ημίωρο, πάνε στα αποδυτήρια με το ανέλπιστο 2-0 και άπαντες περιμένουν την αντίδραση των Ελλήνων. Αντ’ αυτού το πέναλτι του Νύιλας στο 55ο λεπτό δίνει σκορ πρόκρισης στη Φερεντσβάρος και σαν να μην έφτανε αυτό, στο 83′ γίνεται το 4-0 μετατρέποντας το παιχνίδι σε πραγματικό εφιάλτη. Η ΑΕΚ βγάζει τη στόφα της μεγάλης ομάδας και αντιδρά στις καθυστερήσεις με δύο γκολ που της επιτρέπουν πρώτον και κύριον να αποφύγει τον εξευτελισμό και δεύτερον να διεκδικήσει τις πιθανότητες πρόκρισης στο δεύτερο παιχνίδι στην Αθήνα.

11 Αυγούστου 1998
Φερεντσβάρος – ΑΕΚ 4-2 / Διαιτητής ο Ιρλανός Ντέηβιντ Έλλερεϋ
(Σελίμι 10′, Λέντβαϊ 29′, Νύιλας 55′ πεν., Βίντσζε 83′ – Νικολαΐδης 91′, Σέμπουε 94′)
Φερεντσβάρος: Ούντβαρατς, Τέλεκ, Νάγκυ, Σουκς, Νύιλας (84′ Γιάγκοντιτς), Σελίμι (66′ Φούλοπ), Λέντβαϊ, Βάμοσι (57′ Βίντσζε), Μπούγκσζεγκι, Ματύους, Κόβατς
Προπονητής: Τίμπορ Νίλασι
ΑΕΚ: Ατματσίδης, Κοπιτσής (72′ Δώνης), Κωστένογλου, Καλλιτζάκης, Μπαμπούνσκι, Κασάπης, Ζήκος, Μάρκος (57′ Σαβέβσκι), Λάκης, Μαλαδένης (65′ Σέμπουε), Νικολαΐδης
Προπονητής: Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς
video:http://www.youtube.com/watch?v=dMBsLCwxhbs

Δύο εβδομάδες αργότερα στη Νέα Φιλαδέλφεια, όλοι έχουν συναίσθηση της τρομακτικής αποτυχίας που είναι ο αποκλεισμός από τους παρηκμασμένους ποδοσφαιρικά Ούγγρους. Η ΑΕΚ, οδηγούμενη από τον οίστρο του Ντέμη Νικολαΐδη, κατεβαίνει στο παιχνίδι αποφασισμένη και με παραταγμένη με τη σωστή ενδεκάδα αυτή τη φορά από τον Στεπάνοβιτς. Οι Ούγγροι τα έχουν χαμένα και στο 25′ χάνουν ήδη με 3-0, ενώ τα γκολ της ΑΕΚ θα μπορούσαν να είναι ακόμη περισσότερα. Ο Ντέμης κάνει πραγματικά ότι θέλει την άμυνα της Φερεντσβάρος, εκτελεί, πασάρει, κερδίζει πέναλτυ, πορώνει συμπαικτες και οπαδούς, χαρίζοντας μια από τις πιο ωραίες παραστάσεις του με τη φανέλλα της ΑΕΚ. Το δεύτερο μέρος αποκτά διαδικαστικό χαρακτήρα αφού η πρόκριση έχει κριθεί και απλώς η ΑΕΚ βάζει το “κερασάκι στη τούρτα” με ένα τέταρτο γκολ στο 65ο λεπτό.

25 Αυγούστου 1998
ΑΕΚ – Φερεντσβάρος 4-0 / Διαιτητής ο Ρώσος Νικολάι Λεβνίκωφ
(Νικολαΐδης 8′, 13′ πεν., 25′ πεν., Δώνης 65′)
ΑΕΚ: Ατματσίδης, Κοπιτσής (52′ Γκρέταρσον), Κωστένογλου, Καλλιτζάκης, Μπαμπούνσκι (44′ Λάκης), Κασάπης, Ζήκος, Μάρκος, Σαβέβσκι, Μαλαδένης (58′ Δώνης), Νικολαΐδης
Προπονητής: Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς
Φερεντσβάρος: Ούντβαρατς, Τέλεκ, Νάγκυ, Σουκς (23′ Φούζι), Νύιλας, Σελίμι, Λέντβαϊ, Βάμοσι (67′ Γιάγκοντιτς), Μπούγκσζεγκι, Ματύους, Βίντσζε (46′ Κόβατς)
Προπονητής: Τίμπορ Νίλασι
video:http://www.youtube.com/watch?v=Trm17IanuZc